Προγράμματα Αποκατάστασης

Το Κέντρο ΕστιάΖην παρέχει πλήθος προγραμμάτων αποκατάστασης για τις διάφορες δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάζουν τα παιδιά, με σκοπό την εξατομικευμένη και συνολική παρέμβαση για το κάθε παιδί.

ABA

Πρόκειται για το Applied Behavioral Analysis (Εφαρμοσμένη Ανάλυση Συμπεριφοράς-ΕΑΣ), επιστήμη που ασχολείται με τις συμπεριφορικές διαταραχές. Απευθύνεται σε παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον ύπνο, την διατροφή, την αλληλεπίδραση με άλλα άτομα, τον λόγο, τις στερεοτυπικές συμπεριφορές (τικ) και με οποιαδήποτε συμπεριφορά αποτελεί δυσλειτουργία για το ίδιο το άτομο και το περιβάλλον του.

Στο Κέντρο ΕστιάΖην, το ΑΒΑ εφαρμόζεται με έμφαση στις θετικές συμπεριφορές του παιδιού και στην ενίσχυσή τους, και όχι με τιμωρία. Η θετική ενίσχυση είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος τροποποίησης μιας συμπεριφοράς, ενώ παράλληλα σέβεται την προσωπικότητα του κάθε παιδιού.

Attention Autism

Πρόκειται για ένα πρωτοπόρο πρόγραμμα ενίσχυσης και διατήρησης της προσοχής σε άτομα που βρίσκονται στο Φάσμα του Αυτισμού. Λόγω της φύσης του προγράμματος, που είναι η ενίσχυση της συγκέντρωσης και η συμμετοχή σε ομάδα, το πρόγραμμα απευθύνεται και σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ ή/και συναισθηματικές/συμπεριφορικές δυσκολίες. Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε στην Αγγλία και το Κέντρο ΕστιάΖην είναι από τα πρώτα κέντρα που εκπαιδεύτηκε σε αυτήν την μέθοδο στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί το κίνητρο των παιδιών για την ενίσχυση της συγκέντρωσής τους και είναι πάντα διασκεδαστικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον για τα παιδιά. Το ιδανικό είναι το πρόγραμμα να εφαρμόζεται σε ομάδες άνω των 3 ατόμων, ώστε να ενισχύεται παράλληλα η κοινωνικοποίηση.

Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα αποτελείται από τέσσερα στάδια:

  • Ενίσχυση της προσοχής σε 1-3 αντικείμενα (5’)
    Τα παιδιά κάθονται σε ένα ημικύκλιο και παρακολουθούν τι αντικείμενα βγάζει και παρουσιάζει από το «κουτί» η θεραπεύτρια. Τα παιδιά μπορεί να θελήσουν να σηκωθούν και να τα αρπάξουν, καθώς είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα, όμως εκεί παρεμβαίνει ο υποστηρικτικός ενήλικας που κάθεται μαζί με τα παιδιά στο ημικύκλιο και απολαμβάνει μαζί τους την παρουσίαση των παιχνιδιών. Στόχος είναι τα παιδιά να κάθονται και να είναι συγκεντρωμένα στην παρουσίαση των αντικειμένων για 5’, έως ότου η παρουσίαση τελειώσει. Τα παιδιά μέσα από όλη αυτήν την διαδικασία μαθαίνουν ότι πρώτα πρέπει να κοιτάνε και να παρατηρούν, και επίσης μαθαίνουν για την έννοια της ιδιοκτησίας, καθώς το «κουτί» είναι μόνο της θεραπεύτριας και κανείς άλλος δεν έχει πρόσβαση σε αυτό.
  • Ενίσχυση της συγκέντρωσης για μεγαλύτερο διάστημα (5-10’)
    Μόλις το πρώτο στάδιο κατακτηθεί από όλη την ομάδα, προστίθεται το δεύτερο στάδιο που απαιτεί από τα παιδιά να συγκεντρωθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν μια ακολουθία. Και πάλι τα παιδιά παραμένουν καθισμένα και δεν συμμετέχουν, παρά μόνο λεκτικά. Στόχος είναι τα παιδιά να αντιληφθούν πως για το τελικό αποτέλεσμα απαιτούνται προηγούμενα βήματα τα οποία πρέπει να γίνουν με μια συγκεκριμένη σειρά.
  • Εναλλαγή της προσοχής και συμμετοχή στο παιχνίδι (15’)
    Αφού κατακτηθούν τα πρώτα δύο στάδια, προστίθεται το τρίτο στάδιο, στο οποίο ο θεραπευτής παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα δραστηριότητα με την βοήθεια του υποστηρικτικού ενήλικα. Τα παιδιά παρακολουθούν με προσοχή το τι κάνει ο ενήλικας, ως μέλος της ομάδας, και πόσο το διασκεδάζει. Μόλις τελειώσει η σειρά του υποστηρικτικού ενήλικα και καθίσει στην θέση του, ο θεραπευτής καλεί κάποιο παιδί από την ομάδα να συμμετάσχει. Όλα τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν και κανέναν δεν μένει απέξω. Στόχος είναι τα παιδιά να εκτελέσουν αυτό που έχουν παρακολουθήσει οπτικά, να τηρήσουν την σειρά τους και να νιώσουν αποδεκτό μέλος της ομάδας.
  • Συγκέντρωση της προσοχής, εναλλαγή προσοχής και επανασυγκέντρωση στην ομάδα (20’)
    Μόλις κατακτηθούν τα πρώτα τρία στάδια, προστίθεται το τέταρτο στάδιο, στο οποίο τα παιδιά και ο υποστηρικτικός ενήλικας καλούνται να διεκπεραιώσουν εντελώς ανεξάρτητα μία δραστηριότητα που έχουν παρακολουθήσει οπτικά από την θεραπεύτρια. Το κάθε παιδί εκτελεί από μόνο του αυτό που του έχει ζητηθεί και δεν επιστρέφει στην ομάδα παρά μόνο όταν έχει τελειώσει. Ο υποστηρικτικός ενήλικας δεν παρεμβαίνει καθόλου στην προσπάθεια των παιδιών. Τα παιδιά μαθαίνουν να προσπαθούν, να επιμένουν και να είναι αυτόνομα. Στο τέλος, επιστρέφουν στο ημικύκλιο και το πρόγραμμα κλείνει.
    Σε προχωρημένο επίπεδο, τα παιδιά μπορούν στο τέταρτο στάδιο να εκτελέσουν δραστηριότητα μαζί με ένα άλλο παιδί, με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας και των κοινωνικών δεξιοτήτων.

PECS

Πρόκειται για το Σύστημα Επικοινωνίας μέσω Ανταλλαγής Εικόνων, το οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άτομα με δυσκολίες στην επικοινωνία και τον προφορικό λόγο. Το PECS ξεκινάει διδάσκοντας στο άτομο να δίνει την εικόνα ενός επιθυμητού αντικειμένου σε έναν «σύντροφο επικοινωνίας», ο οποίος αμέσως ανταποκρίνεται στην ανταλλαγή σαν να είναι αίτημα. Το σύστημα περνά στη διδασκαλία της διάκρισης μεταξύ εικόνων και πώς να τις βάζουμε μαζί σχηματίζοντας προτάσεις. Στα πιο προχωρημένα στάδια τα άτομα μαθαίνουν να απαντούν σε ερωτήσεις και να κάνουν σχόλια.

Χοροθεραπεία

Χοροθεραπεία είναι η ψυχοθεραπευτική χρήση της κίνησης και του χορού, μέσα από την οποία το άτομο συμμετέχει δημιουργικά σε μια διαδικασία που προωθεί τη γνωστική, συναισθηματική, σωματική και κοινωνική του ολοκλήρωση.Σύμφωνα με τις αρχές της χοροθεραπείας, το σώμα καθρεφτίζει την προσωπική ιστορία, την προσωπικότητα και τη συναισθηματική κατάσταση του ατόμου. Συνεπώς κάθε μας κίνηση εκφράζει όχι μόνο τις εγγεγραμμένες ατομικές και συλλογικές μνήμες και εμπειρίες αλλά και τον τρόπο που αντιδρούμε σε αυτές. Το βασικό εργαλείο είναι το σώμα. Η κίνηση χρησιμοποιείται ως μέσο αλλαγής. Καλλιεργώντας τη συνειδητότητα του σώματος, διευρύνοντας το κινητικό λεξιλόγιο μπορούμε να παράγουμε αυθόρμητη και ελεύθερη κίνηση, η οποία μας οδηγεί στο ασυνείδητο για να ανασύρουμε μνήμες και συναισθήματα. Η κίνηση στη διάρκεια του χρόνου παίρνει σχήμα και νόημα, ρίχνοντας φως σε αυτές τις μνήμες και τα συναισθήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια.

H χοροθεραπεία βασίζεται στην υπόθεση ότι το σώμα βρίσκεται σε άρρηκτη σχέση με το νου και την ψυχή και κατά συνέπεια το άτομο αντιμετωπίζεται ολιστικά. Ως αποτέλεσμα της ενιαίας τρισδιάστατης ύπαρξης του ανθρώπου (σώμα-ψυχή-νους) θεωρείται ότι οποιαδήποτε αλλαγή επέλθει σε ένα από τα τρία αυτά επίπεδα, θα επηρεάσει και τα άλλα. Βασικοί θεραπευτικοί παράγοντες είναι η θεραπευτική σχέση και η κίνηση, σε συνεχή διαλεκτική μεταξύ τους.