Συμβουλευτική εφήβων

Από την ηλικία των 11-13 έως και 17-19 χρονών είναι η κρίσιμη περίοδος της εφηβείας. Σε αυτή την ηλικία παρουσιάζονται πολλά προβλήματα κυρίως επικοινωνίας με τους γονείς, πολλές συγκρούσεις και απογοητεύσεις. Ο έφηβος βιώνει πάρα πολλές αλλαγές τόσο στο σώμα του, όσο και στην ψυχολογία του. Σε αυτήν την τόσο κρίσιμη στιγμή είναι που καλείται να διαπραγματευτεί θέματα προσωπικότητας και σχέσεων με την οικογένεια, φίλους και φυσικά με το άλλο φύλο.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της εφηβείας είναι τα εξής:

• Η άρνηση: Είναι χαρακτηριστικό κάθε κρίσης του ανθρώπου. Με το «όχι» ο έφηβος αρχίζει να αντιπαραθέτει στο περιβάλλον τον εαυτό του. Οι ψυχολόγοι κι οι ψυχίατροι δεν παραδέχονται τον έφηβο που δεν λέει και δεν αντιτάσσει το όχι.
• Η ανεξαρτητοποίηση: Είναι μεγάλη ανάγκη της εφηβικής ηλικίας. Το σχήμα της ζεστής και στοργικής αγκαλιάς, της προστασίας που χρειάζεται το παιδί, ο έφηβος, τώρα πια δεν το θέλει. Προτείνουμε στους γονείς να κάνουν τον απογαλακτισμό που είναι πιο σκληρός για τους ίδιους παρά για τα παιδιά.
• Η απομόνωση: Ο έφηβος θέλει τη «γωνιά» του την ησυχία του, θέλει το στοχασμό του, τη «φιλοσοφία» του, στα μικρά του μέτρα ακόμη. Σε αυτή την ηλικία αρχίζει το κλείδωμα του συρταριού ή της πόρτας. Είναι γιατί αρχίζει ο έφηβος να συγκεντρώνεται στον εαυτό του και αυτό είναι καλό στοιχείο. Οι γονείς παραπονιούνται πως το παιδί τους είναι αδιάφορο, κάτι που είναι άδικο.
• Η ευθιξία και η υπερευαισθησία: Οι έφηβοι αρχίζουν να θίγονται πολύ εύκολα. Όπως κι αν τους μιλήσουμε προσβάλλονται. Πράγματα πολύ αθώα τους ενοχλούν, τους θίγουν και τους κάνουν να στέκονται πάνω σε αυτά με διαμαρτυρίες και εκνευρισμό.
• Το πείσμα και η ισχυρογνωμοσύνη: Αν πει κάτι ο έφηβος, πρέπει να το κάνει. Δεν το αλλάζει. Αυτό του εξασφαλίζει την ισορροπία που χρειάζεται να έχει. Κάθε τι καινούριο, τους δημιουργεί ανισορροπία, γι αυτό και εμμένουν πολλές φορές στα ίδια ρούχα, ακόμη κι αν έχουν τριφτεί με το πέρασμα του χρόνου.
• Δειλία ή αποφυγή σχέσεων: Σε κάποιο βαθμό οι έφηβοι αισθάνονται δειλία, συστολή. Δεν μιλούν εύκολα, κλείνονται περισσότερο, δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να κάνουν πράγματα και να βοηθήσουν όπως άλλοτε.
• Ο ρομαντισμός: Ο έφηβος εξιδανικεύει , προσπαθεί να σβήσει την πραγματικότητα, που δεν του αρέσει και να την ωραιοποιήσει. Η ωραιοποίηση είναι όμως στοιχείο ανασταλτικό για τη ζωή, είναι αντιρρεαλιστικό. Καλό είναι να αφήνουμε τους εφήβους να ωραιοποιούν μέχρι σε ένα βαθμό.